Precies 8 weken geleden begon mijn avontuur, vol vragen. Waar zou ik terecht komen? Wat voor huisgenoten zou ik krijgen? Wat voor avonturen zou ik gaan beleven? Nu 8 weken later weet ik op al deze
vragen mijn antwoorden! Elke dag geniet ik nog van het leven hier en het blijft bijzonder.
Vandaag heb ik mijn laatste dag gehad op mijn project. Het was een typische Afrikaanse dag. Het begon 's morgens vroeg al, we hadden geen stroom... Daarna kwam de tuktuk 10 minuten later dan
afgesproken. Opzich geen probleem. Met de tuktuk en 3 pannen fruitsalade op naar mijn project met Ellen en Mariël. De eerste politiecontrole die we tegen kwamen konden we makkelijk ontwijken. Er
mogen namelijk maar 2 passagiers achterin de tuktuk. De 2e controle zijn we gesnapt en werd William (onze tuktuk driver) aangehouden, na wat gezeur, gedoe en gewacht konden we na 20 minuten verder
rijden. Wel was zijn rijbewijs afgepakt, deze kon hij daarna ophalen als hij zou betalen. Ongeveer 3 kwartier te laat kwamen we dan aan op het project, tjaa, afrikanen zijn ook meestal te laat...
Rond 10 uur moest ik naar de binnenplaats, daar zaten alle 45 kinderen op een rij. Zooooo schattig! Daarna begonnen ze allemaal te zingen 'Say yoow, bye bye' en 'One day we shall meet again'. Mijn
certificaat werd overhandigd door de 2 oudste kinderen, ze bogen voor mij toen ze hem gaven, bijzonder. Na het zingen en zwaaien was het tijd om de kinderen te trakteren op mijn fruitsalade, ze
keken er naar alsof ze het nog nooit hadden gezien, maar na het eerste hapje konden ze niet stoppen met eten. Ook de huismoeders vonden het heerlijk.
Nadat iedereen zijn fruit op had ben ik naar de baby groep gegaan, daar waren ze net klaar met eten en werden ze allemaal naar bed gebracht. Omdat het erg rustig en ook heel warm was zijn Ellen en
ik buiten in de schaduw gaan zitten. Op de grond natuurlijk (weer lekker Afrikaans). Sorry alvast papa en mama als ik thuis de bank niet meer gebruik... Even later kwam een van de huismoeders aan
met een rieten kleed, daar mochten we op zitten zodat onze kleren niet vies werden. Toch voelde we ons een beetje bezwaard dat wij daar buiten zaten (of half lagen), dus hebben we een baby gepakt
die al bijna sliep, daar hadden we geen kind aan. Toen we terugkwamen bij de babygroep lagen de huismoeders ook half te slapen, as usual!
Na afscheid te hebben genomen van de kinderen, huismoeders en nonnen was het toch echt tijd om te vertrekken. Met een brok in m'n keel liep ik weg bij mijn project. Ergens ben ik toch om alle lieve
kinderen gaan geven en had ik zo graag nog langer van ze willen genieten.
Gelukkig wachtte er nog genoeg leuke dingen op het programma vandaag. Eerst lunchen bij papaya met Hannah, Frank en Ellen en daarna naar de craftmarkt (souvenirmarkt). Hier heb ik Hannah een lesje
afdingen voor dummies geleerd. Toch blijft het stiekem altijd een leuk spelletje, dat afdingen.
Voor de avond moesten er nog boodschappen gehaald worden op de groentemarkt, natuurlijk werden de groentes gehaald bij mijn vaste marktman Pieter. Na ook van hem afscheid genomen te hebben was het
tijd om naar huis te gaan. William stond er op dat hij ons met zijn tuktuk thuis zo brengen om het gedoe van dienochtend goed te maken en omdat het mijn laatste dag was.
Komende dagen staan er nog genoeg leuke activiteiten op het programma, naar het zwembad, bij andere projecten kijken en natuurlijk bijkomen van al de indrukken van afgelopen 8 weken.
Heel veel liefs en tot snel,
Myrthe
P.S. Foto's komen later
