Het is alweer oktober
01 okt. 2015
🇲🇼
vanuit Malawi
Moni (hallo),
Wat vliegt de tijd hier, er is alweer een week voorbij! Het was voor mij wel een erg rustige week.
Afgelopen weekend ben ik naar Senga Bay geweest, een heerlijk strand, mooi uitzicht, gezellige avond en een fijne boottocht. Het leek wel
vakantie. Terug na de boottoch naar de lodge liep er een hele groep kinderen met ons mee, natuurlijk wilde ze allemaal naast een blanke lopen. Tijdens het lopen hebben we hun liedjes
geleerd.
Op zondagwas die vakantie al afgelopen, er moest nagedacht en gewerkt worden want 's avonds hadden
we een bonte avond omdat er die week 4 vrijwilligers ons huis zouden verlaten.
Er was een escape room nagebouwd met snoep happen, voorwerpen raden, codes ontcijferen en spannende muziek. Verder hebben we erg gelachen om
de speeches, toneelstukjes en zelf geschreven liedjes. Met als hoogte punt Het Doingoood lied wat Mieneke heeft geschreven. Deze is op mijn facebook te luisteren.
Op maandaghad ik een gesprek met Janneke en de 3
andere vrijwilligers die in het ziekenhuis vrijwilligerswerk zouden doen. Omdat het daar zo rustig is, doordat er weinig patiënten zijn, is er niet genoeg werk. Ook wil ik graag wat betekenen voor
de mensen hier en niet alleen op een houten stoel willen zitten.
Daarom heb ik besloten om de komende maand vrijwilligerswerk te doen bij een opvangtehuis voor kinderenvan 0 tot 6jaar. Hier werkt Ellen ook.
Dinsdag gingen Joy en Ellen Yara uitzwaaien, die ging alweer naar huis, dus had ik nog een dagje vrij. 'S middags hebben Ellen, Joy en ik
boodschappen doen. Eerst in de supermarkt en daarna op de markt. Het afdingen worden we al steeds beter in.
Woensdag ben ik voor het eerst naar mijn nieuwe project geweest. Elke ochtend worden we in de stad om half 9 opgehaald met een tuktuk. Het
kan natuurlijk altijd later zijn, want we zijn in Afrika. Ik stond op de groepvan 0 tot 1jaar. Wat een lieve en schattige kindjes zijn daar. Er lopen 3
huismoeders die de zorg over 5 baby's en 8 kinderen tot 1 jaar hebben. Ze zijn hier heel erg dankbaar voor alles waarmee je helpt. Ook de kinderen zelf vinden de aandacht meer dan leuk. Flesjes
geven, liedjes zingen, met een bal spelen, eten geven, luiers verschonen en vooral knuffelen. Tenminste, luiers...? Het zijn grote witte doeken die opgevouwen worden en vast worden gemaakt. Als ze
vies zijn worden ze gewassen en hergebruikt. Ook keek ik mijn ogen uit hoe hier wordt omgegaan met hygiëne. De flesjes melk worden van de ene naar de andere baby gedaan, zonder schoon te maken.
Kinderen spelen met speeltjes die op de grond vallen en doe dit in hun mond, daarna doet het volgende kindje het in haar mond. Bizar allemaal.
Na het project heb ik mijn visum voor 30 dagen laten verlengen. Dit ging weer op zijn Afrikaans. Bij het ene kamertje moet je een formulier
invullen, daarna moet je via buiten naar een ander kantoor waar je moet betalen. Helaas lag het netwerk er al 2 uur uit. Wachten dus maar. Na 3 kwartier konden we eindelijk betalen en konden we
terug naar het eerste kamertje. Daar kreeg ik een stempel in mijn paspoort. Na anderhalf uur stond ik weer buiten. Het formulier wat ik had ingevuld is nooit gecontroleerd, en werd na mijn stempel
in mijn paspoort zo in de prullenbak gegooid. Ik blijf me verbazen.
Bij thuiskomt hadden we weer geen water, geen lekkere douche dus, niet even je handen wassen. Gelukkig hebben we een grote voorraad aan
waterflessen, maar doordat het de vraag is hoelang het duurt, moeten we er zuinig mee doen.
's avinds vermaken we ins met soelletjes, muziek en verhalen, maar deze avondhadden we een ander vermaak. Een spin van ongeveer 7 centimeter
kroop opeens over de muur. Toen wist ik pas wat een herrie gillende keukenmeiden kunnen maken.
Over het eten hier mag ik niet klagen, elke dag hebben we een 2 of 3 gangen diner. Vooral de bruschetta en appelcrumble vallen in de smaak.
Wat een luxe hier zeg!
Donderdag ben ik weer naar het project geweest. Op de terugweg in de minibus was er een politie controle. Aangezien er maar 3 personen per
rij mogen zitten officieel, moest er per rij 1 iemand uit de bus, deze passagiers liepen verder langs de controle. Dit werd 100 meter voor de politie controle gedaan. 50 meter na de controle, voor
de ogen van de politie, stapte de passagiers die er uit waren gezet weer in en we konden weer verder..
Gelukkig hadden we weer water, dan is een douche toch altijd net even lekkerder.
'S avonds hebben we weer stroom. Voor de 2e avond op rij, heel de avond stroom. Het is elke keer weer een verassing.
Morgen ga ik weer een dag naar het project en daarna is het alweer weekend. Time flies when you're having fun.
Tionanna (tot snel)
Liefs, myrthe
P. S. Er staan nieuwe foto's in het album
Reacties
Reacties
01 okt. 2015, 20:52
Als ik mijn ogen dicht doe, zie ik het allemaal voor zo voor me. Leuk dat je nu het gevoel hebt iets te kunnen betekenen voor de bevolking. Geef de kindjes maar een dikke knuffel namens mij en jezelf ook een, liefs Myrthe enne...lekker genieten, die douches komen over 7 weken wel weer????????????
01 okt. 2015, 21:41
Leuk om te lezen Myrthe! Wat maak je veel mee daar.
Veel succes en plezier daar!!
01 okt. 2015, 21:44
Leuk om te lezen! Geniet van je moiie avontuur, t is een goede keus geweest, lijkt me zo! Kus, mam
01 okt. 2015, 22:55
Ja,"t is Afrika.... zo'n mooi avontuur,voor altijd waardevol!!
Zal voor jou geen moeite zijn,al die kleintjes vertroetelen en knuffelen.Geniet van alles op je pad.
Liefs!!
02 okt. 2015, 09:08
We lezen je belevenissen met aandacht. Als het lukt, breng dan een Malawinees wiegenliedje mee! Muziek kan alles overwinnen. En ukken genieten van het geluid en het gekoesterd. Doe je best!
02 okt. 2015, 23:06
Wat een waarde volle ervaringen krijg je mee , lijkt mij zo dankbaar om te doen . Veel plezier xx
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
