Myrtheinafrika.reismee.nl

Church in Malawi

Vanmorgen was het vroeg op, kwart over 6 ging de wekker... En dat op zondag.Om 7 uurwerden we opgehaald, eigenlijk werd dat 7.15 omdat afrikanen nooit op tijd zijn. Samen met Hannah, Frank en Larissa gingen ik naar een kerkdienst. Hannah en Frank waren hiervoor uitgenodigd via iemand van hun project.
Onderweg naar de kerk kwamen we veel arme hutjes tegen. Op een splitsing werden we afgezet en moesten we wachten op Felix, hij zou ons naar de kerk begeleiden. Na een stuk gelopen te hebben door smalle straatjes (eigenlijk zandpaden) met aan alle kanten kinderen die kwamen kijken omdat er azungu (blanke mesen) door hun dorp liepen, kwamen we bij een huisje aan. Felix wilde ons voorstellen aan zijn grootvader. Deze was al 98 jaar, wij waren verbaasd dat iemand in Malawi zo oud kan worden.
Daarna zijn we doorgelopen naar de kerk. Het was een klein gebouwtje, waar de banken zo dicht op elkaar stonden dat er 80 mensen in konden. Ook was er een keyboard, die gebruikt werd als orgel, een gitaar, een drumstel en 2 boxen.
Rond kwart over 8 zaten we in de kerk, tot 9 uur was het inloop en gebeurde er dus weinig. Toen de kerkdienst begon zaten er ongeveer 20 mensen. We werden welkom geheten in het engels en chichewa's. Ook moesten we naar voren komen om onszelf voor te stellen. We moesten vertellen hoe we heette, wat we in Nederland deden en waarom we in Malawi waren. Ik vertelde dat ik in Nederland als verpleegkundige werkte, later in de dienst werd er nog op terug gekomen, dat dit zo bijzonder was en dat je vertrouwen in verpleegkundige moest hebben omdat zij een geschenk waren van God. Bijzonder!
Verder duurde de preek meer dan een uur. Het leek nog langer doordat deze in het chichewa werd gehouden, en wij hier niets van verstaan.
De muziek was erg swingend, de mensen in de kerk stonden hier ook op te dansen en klapte mee. Een liturgie hadden ze het niet, het leek dus wel geïmproviseerd welk lied ze gingen zingen.
Ook het bidden was erg anders dan in Nederland, hier in Malawi bid iedereen tegelijk hard op en maken ze grote handgebaren. Ik vond het een toneelstuk lijken.
Voor de afsluiting en zegening was er nog een schrifltlezing, deze werd eerst in het Engels gedaan voor ons, en daarna vertaald in chichewa. Ook werd er bepaald wie er de volgende dienst de preek zou houden en zou zingen. Tenminste, dat is wat wij er van begrepen. De voorganger vroeg wat en een aantal mensen deden hun hand omhoog. Hij heeft het later nog uitgelegd, maar helemaal verstaan konden we het niet.
Aan het eind van de dienst werden we weer naar voren geroepen, om te laten weten wat we van de kerkdienst vonden. Opeens zat de kerk helemaal vol. Tijdens de dienst waren er dus veel mensen bijgekomen.
Het was een lange dienst, maar zo mooi en bijzonder om dit mee te hebben gemaakt. Ook zet het je weer erg met de benen op de grond en laat het je nadenken, wat hebben we het toch goed in Nederland.
Aankomende week weer een week op het project, ik ben benieuwd wat ik nu weer ga beleven.
Tionanna,
Liefs, Myrthe

Reacties

Reacties

Magda

Mooi Myrthe om mee te kunnen kezen met jouw belevenissen. Succes verder.

Marijke

Een bijzondere ervaring. Jouw verblijf daar is een en al bijzonder. Het zou zo mooi zijn als de mensen daar er iets op vooruit gaan……. Gezondheid is het eerste. Hygiene! Kunnen de patiënten je een beetje verstaan? Peuters en baby's?

succes met alles.

Ria

Wat een ervaringen , ik hoop dat je voor de mensen wat kan betekenen . Dat geeft veel voldoening denk ik. Veel,plezier het moed natuurlijk ook een beetje leuk zijn????

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood